بیماری‌های شایع در میان زائران اربعین را بشناسید

بیماری‌های شایع در میان زائران اربعین را بشناسید



مسئول درمانگاه جمعیت هلال احمر در سامرا با بیان اینکه 6 هزار و 841 زائر در سامراء به‌صورت شبانه‌روزی خدمات درمانی و امدادی دریافت کرده‌اند، توضیحاتی درباره بیماری‌های شایع در میان زائران اربعین ارائه کرد.

آفتاب‌‌نیوز :

محمود حیدری اظهار کرد: از هفدهم تا بیست و یکم مهرماه، 6 هزار و 841 زائر به صورت شبانه‌روزی خدمات درمانی و امدادی دریافت کرده‌اند و 84 نیرو در درمانگاه جمعیت هلال احمر به صورت سه شیفت 8 ساعته در شبانه‌روز در بخش‌های پذیرش، تریاژ، مطب پزشک، جلوگیری از بیماری‌های واگیردار، تزریقات، سرم تراپی و پانسمان مشغول به فعالیت هستند.

حیدری تصریح کرد: خدماتی شامل 3 هزار و 4 9 مورد پانسمان ، 4هزار و 336 مورد تزریقات و سرم تراپی، 6 هزار 2 مورد تست فشارخون، 2 3 مورد تست قندخون، 31 مورد نوار قلب و 1 مورد توسط نیروهای مستقر در بیمارستان ارائه شده است.

مسئول درمانگاه جمعیت هلال احمر در سامرا گفت: مواردی که به بیمارستان اعزام شده‌اند دارای مشکلاتی همچون ناراحتی‌های قلبی، گوارشی و همچنین یک مورد قطع عضو بود که بلافاصله پس از بررسی به بیمارستان منتقل شدند.

وی افزود: خستگی، گرمازدگی، سرماخوردگی و بیماریهای گوارشی از بیماری‌های شایع در میان زائران است که در این مدت اعلام شده است.

توصیه‌های تغذیه‌ای وزارت بهداشت به دانش آموزان

توصیه‌های تغذیه‌ای وزارت بهداشت به دانش آموزان

به گزارش خبرگزاری مهر، زهرا عبداللهی، به مناسبت بازگشایی مدارس، در خصوص توصیه‌های تغذیهای دانش آموزان در مدارس، با تاکید بر اهمیت صرف صبحانه، اظهار کرد: مطالعات اخیر نشان داده که تغذیه صحیح بر قدرت یادگیری کودکان موثر است و عدم صرف صبحانه می‌تواند اثرات منفی بر یادگیری آنها داشته باشد. در شرایط ناشتایی کوتاه مدت، مکانیسم هموستاتیک، گلوکز خون را در سطح ثابت نگه می‌دارد که بر عملکرد طبیعی مغز لطمه‌ای وارد نشود. اگر مدت زمان ناشتایی طولانی‌تر باشد، نگهداری قند خون در سطحی کــه مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد، مختل شده و یادگیری و تمرکز حواس کمتر می‌شود. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که افزایش نسبی قند خون موجب بهبود عملکرد مغز و یادگیری کودکان سنین مدرسه می‌شود.

وی در خصوص نکاتی که می‌تواند به افزایش اشتهای کودکان برای صرف صبحانه موثر باشد، بیان کرد: برای اینکه کودکان سنین مدرسه اشتهای کافی برای صرف وعده صبحانه داشته باشند، رعایت نکاتی ضروری است، از جمله اینکه؛ شام در ساعات ابتدای شب صرف شده و حتی الامکان کودکان شب در ساعت معین و ترجیحا زود بخوابند، صبح زودتر بیدار شده و پس از شستن دست و صورت، کمی نرمش کنند تا برای صرف صبحانه اشتها پیدا کنند و در نهایت اینکه، والدین صبحانه را به عنوان یک وعده غذایی مهم تلقی کنند و همگی به دور یک سفره به صرف صبحانه بپردازند تا تشویقی برای کودکان باشند.

مدیر کل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت درخصوص صرف میان وعده‌ها در مدرسه، خاطرنشان کرد: کودکان سنین مدرسه علاوه بر سه وعده غذای اصلی به دو میان وعده درصبح و عصرنیاز دارند.

وی افزود: در این سنین، کودکان باید هر 4 تا 6 ساعت برای نگهداشتن غلظت قند خون در حد طبیعی، غذا میل کنند تا فعالیت سیستم عصبی و عملکرد مغز در حد مطلوب باقی بماند. در این سنین، کبد که وظیفه ذخیره سازی گلوکز به صورت گلیکوژن و آزاد سازی آن به خون در مواقع ضروری را برعهده دارد، تنها برای حدود 4 ساعت می‌تواند گلیکوژن ذخیره کند، بنابراین، کودکان به خوردن غذا در وعده‌های بیشتری نیاز دارند و باید در روز دو میان وعده مصرف کنند.

عبداللهی به نمونه‌هایی از میان وعده‌های مغذی قابل مصرف در مدارس و زنگ تفریح اشاره کرد و گفت: میوه‌های خشک شامل، انجیر خشک، توت خشک، برگه هلو و نخودچی و کشمش، گندم برشته، برنجک، عدس برشته شده و انواع مغزها و دانه‌ها از نوع کم نمک، انواع میوه‌ها شامل، سیب، پرتقال، نارنگی، هلو، گلابی، سبزی‌ها شامل، هویج، خیار، انواع لقمه‌های خانگی مانند، نان و پنیر و گردو و نان و تخم مرغ، انواع کوکو و کتلت، نان و حلوا شکری، نان و پنیر و خرما، شیر و فرآورده‌های آن، از جمله میان وعده‌های مفید قابل استفاده در مدارس است.
 
وی بیان کرد: متاسفانه برخی از تنقلات تجاری مانند انواع پفک و چیپس به طور بی‌رویه توسط کودکان و دانش آموزان مصرف می‌شود. خوردن پفک به خصوص قبل از وعده‌های غذایی، به دلیل ایجاد سیری کاذب کودکان را از خوردن وعده‌های اصلی که باید مواد مغذی مورد نیاز برای رشد را تامین کند، باز می‌دارد. از سوی دیگر، نمک زیاد این مواد، ذائقه کودک را به خوردن غذاهای شور عادت می‌دهد. انواع چیپس‌ها علاوه بر شور بودن، به دلیل چربی زیادی که دارند، موجب چاقی بی‌رویه کودکان می‌شوند. مطالعات متعددی رابطه بین خوردن مواد شور در کودکی وافزایش فشار خون در دوران بزرگسالی را به اثبات رسانده است.

مدیر کل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، با بیان اینکه نوشیدن بی‌رویه نوشابه‌های گازدار و آب میوه‌های پاکتی که دارای قند افزوده هستند، موجب اضافه وزن و چاقی در کودکان و نوجوانان می‌شود، تصریح کرد: بررسی‌های انجام شده توسط وزارت بهداشت حاکی از آن است که حدود 20 درصد دانش آموزان دچار اضافه وزن و چاقی هستند و یا چاقی شکمی دارند و روند چاقی در دانش آموزان رو به افزایش است. بنابراین، نوع تغذیه دانش آموزان در مدرسه و اقلام غذایی که در بوفه‌های مدارس عرضه می‌شود، برای حفظ سلامت و کنترل وزن دانش آموزان بسیار مهم است.

وی گفت: چاقی در دوره کودکی و نوجوانی می‌تواند منجر به چاقی دوران بزرگسالی شده و زمینه را برای ابتلا به کبد چرب، اختلال قند خون، دیابت و فشارخون بالا، فراهم کند.

عبداللهی اظهار کرد: دفتر بهبود تغذیه جامعه هر سال با همکاری آموزش و پرورش، دستورالعمل اقلام غذایی مجاز و غیرمجاز در بوفه‌های مدارس را بازنگری کرده و به مدارس کشور ابلاغ می‌شود. کلیه مدارس موظفند مطابق با این دستورالعمل نسبت به عرضه اقلام غذایی در بوفه‌های مدارس اقدام کنند. بر اساس این دستورالعمل، عرضه فست فودها مانند، سوسیس و کالباس و پیتزا، نوشابه‌های گازدار و انواع چیپس و پفک، ممنوع است.

مدیر کل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت عنوان کرد: هدف از اجرای دستورالعمل بوفه مدرسه، علاوه بر حفظ سلامت دانش آموزان، فرهنگسازی و ترویج فرهنگ غذایی درست در بین دانش آموزان است. بنابراین، لازم است والدین هم در منزل با رعایت اصول تغذیه صحیح، رفتارهای غذایی مناسب را در کودکان خود تقویت کنند و به عنوان میان وعده، خوراکی‌هایی برای کودک خود تهیه کنند که علاوه بر مغذی بودن، کم نمک، کم چرب و کم شیرین باشد و انواع ساندویچ‌های سوسیس و کالباس و سایر فست فودها را به عنوان میان وعده در کیف کودکشان قرار ندهند.

عبداللهی با بیان اینکه تهیه یک لقمه سالم، یک عدد میوه، یک پاکت شیر، انواع خشکبار و برگه‌ها و تنقلات سنتی، خوراکی‌های سالمی هستند که والدین می‌توانند به عنوان میان وعده برای فرزندانشان در مدرسه در نظر گیرند، ادامه داد: رعایت نکات بهداشتی در تهیه خوراکی دانش آموزان اهمیت زیادی دارد و ضرورت دارد، میوه‌ها و سبزیجاتی که به منظور تغذیه برای دانش آموز فراهم می‌شود، از قبل در منزل شسته و گندزدایی شود.

مدیر کل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت گفت: والدین باید بدانند که مکمل یاری آهن برای کلیه دختران دبیرستانی برای پیشگیری از کم خونی و کمبود آهن و مکمل یاری ویتامینD  برای پیشگیری از کمبود این ویتامین در دختران و پسران دبیرستانی اجرا می‌شود. لازم است والدین کودکان و نوجوانان خود را به مصرف این مکمل‌ها در مدرسه تشویق کنند.

چگونه بیسکویت مخصوص گیاهخواران درست کنیم؟

چگونه بیسکویت مخصوص گیاهخواران درست کنیم؟

بیسکویت یکی از تنقلاتی است که مورد علاقه تقریبا تمام کسانی است که اهل تنقلات هستند. این بار یک بیسکویت مخصوص گیاهخواران درست کنید. این دفعه برایتان شیوه درست کردن بیسکویتی را یاد می‌دهیم که نیازی به تخم مرغ ندارد و در حقیقت اگر با کره گیاهی تهیه شود یک رسپی مفید برای گیاهخواران است.

«تابناک باتو» بیسکویت یکی از تنقلاتی است که مورد علاقه تقریبا تمام کسانی است که اهل تنقلات هستند. این بار یک بیسکویت مخصوص گیاهخواران درست کنید. این دفعه برایتان شیوه درست کردن بیسکویتی را یاد می‌دهیم که نیازی به تخم مرغ ندارد و در حقیقت اگر با کره گیاهی تهیه شود یک رسپی مفید برای گیاهخواران است.


مواد لازم برای تهیه بیسکویت مخصوص گیاهخواران:

آرد: 225 گرم
آرد ذرت: 75 گرم
کره نرم شده: 250 گرم
پودر قند: 60 گرم
رنده پوست پرتقال: 2 قاشق غذاخوری
آب پرتقال: یک قاشق غذاخوری

طرز تهیه بیسکویت مخصوص گیاهخواران:

فر را روی 170 درجه سانتی گراد گرم کنید.
کف سینی فر را با کاغذ روغنی بپوشانید.
آرد و آرد ذرت را با هم مخلوط کنید.
کره را به همراه پودر قند هم بزنید تا نرم و لطیف شود.
آردها، پوست پرتقال و آب پرتقال را به کره اضافه کنید و با قاشق هم بزنید تا با هم مخلوط شوند، یادتان باشد از هم زدن بیش از اندازه مواد بپرهیزید، چون بیسکویت به روغن می‌افتد.
به اندازه‌ای هم بزنید که آرد با کره مخلوط شود.
در یک قیف قنادی، ماسوره شکوفه بگذارید و داخل قیف را با مواد بیسکویت پر کنید و بعد به صورت ساده و به اندازه یک انگشت روی کاغذ روغنی از مواد بیسکویت بریزید.
سینی را در فر گذاشته و به مدت 15 تا 20 دقیقه بیسکویت‌ها را بپزید، بعد آن‌ها را از فر درآورده و بگذارید سرد شوند، در انتها سر بیسکویت‌ها را در شکلات ذوب شده بزنید و با رنده پوست پرتقال روی آن‌ها را تزئین کنید.
این بیسکویت به شکل سنتی با مایع شکلاتی تزئین می‌شود که برای این روش 200 گرم شکلات چیپسی یا تخته‌ای را درون مایکروفر یا روی بخار آب بطریق بن ماری حل کنید و سپس بیسکویت‌های سرد شده را در شکلات آغشته کرده و سپس سرو کنید.

سیمرغ

تحلیل موارد ایدز در لردگان از دید پزشکی و رسانه

تحلیل موارد ایدز در لردگان از دید پزشکی و رسانه



«تابناک باتو» ـ چند روزی است خبر شناسایی موارد متعدد بیماری ایدز در روستای «چنار محمودی» از توابع شهرستان لردگان استان چهارمحال و بختیاری به یکی از خبرهای داغ همه رسانه‌های تبدیل شده و تنش اجتماعی و جنجال خبری زیاد ایجاد کرده است.

سعید نمکی وزیر بهداشت روز دهم مهر، کوتاه‌زمانی بعد از انتشار اخبار اولیه در رسانه‌ها، بدون اشاره به «تعداد» موارد مثبت بیماری، «کانون آلودگی را در معتادان تزریقی و افرادی با روابط نامطلوب»، عنوان کردند و «مقصر بودن بهورز روستا و آلودگی بیماران از طریق سرنگ آلوده توسط وی» را کاملا رد کردند.

ما هنوز هم مطمئن نیستیم که تعداد موارد مثبت ایدز در این روستا چقدر بوده است. در آخرین واکنش رسمی، محمد حسین قربانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، بیان کردند که تنها 26 مورد مثبت با بیماریابی حدود 40 درصد جمعیت در معرض خطر بیماری ایدز در چنار محمودی مثبت بوده است. با این حال هنوز هم در برخی رسانه‌ها و نیز ویدئوهای منتشر شده، آمار عجیب ابتلای دویست نفر دیده می‌شود که منبع رسمی برای این آمار موجود نیست.

امیدوارم حوصله کنید و تا پایان این پست را بخوانید و تنها با خواندن یکی دو بند اولیه در مورد کلیت پست، ابراز عقیده نکنید.

1- سردرگرمی خبری یا شایعه و جنجال ایجاد نمی‌شد اگر شایعه و جنجال ایجاد نمی‌شد، اگر رسانه‌هایی که دسترسی به منابع خبری معتبر داشتند و نیز مقامات رسمی زودتر مداخله می‌کردند و از طرح «همه» حقیقت، بدون کم و کاست، هراسی به دل راه نمی‌دادند.

می‌توان حدس زد که افراد مسئولی که اطلاعات کافی در اختیار داشتند، بعد از آگاهی از احتمال برخاستن جنجال، از بیم اینکه ابراز نظر اولیه‌شان، بعدها خود عامل عامل برانگیزاننده محسوب شود، درنگ کردند و به ایجاد هسته اول ابهام و سردرگرمی خبری کمک کردند.

تجربه نشان داده است که شما هر چقدر در این بازه‌های زمانی تاخیر کنید و هر چقدر خبر را محدود بازتاب بدهید، به ذهن‌ها اجازه افزودن شاخ و برگ می‌دهید.

2-چیزی که وزارت بهداشت و درمان از آن محروم است: روابط عمومی حرفه‌ای و گروه واکنش سریع رسانه‌ای و رصد فضای اینترنت

خیلی وقت‌ها که فضای شبکه‌های اجتماعی را می‌بینم، از انبوه اطلاعات و اخبار نادرست پیرامون مسائل پزشکی شگفت‌زده می‌شوم. سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی پر هستند از شیوه‌های و روش‌های درمانی منسوخ و متناقض.

آگاهان می‌توانند از کنار این مطالب به سادگی عبور بکنند و تصور کنند که یک توییت یا مطلب در یک کانال، آخر چه اهمیتی دارد، اما جمع جبری این مطالب نادرست، در طولانی‌مدت جهل می‌آفریند.

اگر وزارت بهداشت، تیم رصد اینترنت و واکنش رسانه‌ای می‌داشت و هر روز در مقابله با یکی از تصورات نادرست پزشکی، مطلبی منتشر می‌کرد و یا اگر می‌توانست به جنجال‌های پزشکی از موارد قصور پزشکی گرفته تا تبیین راهبردهای کلان به خوبی پاسخ بدهد، ما شاهد وضعیت بهتری بودیم.



3- نمی‌توان با خرافه مبارزه نکرد و انتظار برخاستن طوفان‌های متناوب ناشی از آن را نداشت

واقعیت تلخ این است که ما در مبارزه با بسیاری از خرافات مرتبط با پزشکی فعال نیستیم و بدتر از آن معذوریت‌های احمقانه داریم. در موارد زیادی هم مدیران پزشکی ما مبارزه با خرافات را عملی گاه پرخطر می‌یابند، چرا که ممکن است همین امر، توسط گروهی، مترادف با نیت بد یا سست بودن اعتقاد و باور آنها انگاشته شود و در پی آن میزهای مدیریتی آنها سست شود.

4- صحبت از ایدز هنوز هم تابو است!

بله! شاید وضعیت ما نسبت به دهه شصت بهتر شده باشد. زمانی که حتی اخبار تلویزیون و یا سریال‌های تلویزیونی از ذکر نام ایدز خودداری می‌کردند. اما هنوز هم ایدز در کشور ما یک داغ و ننگ حیثیتی محسوب می‌شود.

هم شهروندان و هم مسئولان محلی، ناخودآگاه اعتراف به موارد متعدد بیماری در یک منطقه را، همانند اعتراف به وجود زمینه‌های اعتیاد، فحشا و روابط پرخطر می‌پندارند و متاسفانه ترجیح می‌دهند که صورت مسئله را پاک کنند.

در عصر اطلاعات شاید برخی تصور کنند که دیگر همه مردم راه‌های انتقال بیماری را می‌دانند، اما عنایت به سوالات مردم در مراکز بهداشتی – درمانی ثابت می‌کند که هنوز هم اطلاعات مردم در این زمینه کافی نیست.

توزیع سرنگ و کاندوم در میان جمعیت پرخطر؟! این هم یعنی اعتراف به اینکه اصلا اعتیاد و روابط جنسی غیررسمی وجود دارد!

5-اخلاق در بیماریابی فعال

اینکه سیستم بهداشت و درمان، به صورت فعال در جمعیت‌های پرخطر اقدام به بیماریابی کند، بسیار نیکو است. یعنی به جای اینکه ما منتظر بمانیم کسی پس از بروز بیماری و علائم متعدد آن به پزشک مراجعه کند، خودمان دست به کار شویم و جمعیت‌های پرخطر را شناسایی کنیم و امکاناتی آسان برای آنها، برای انجام آزمایش فراهم کنیم.

اما شهروندان، در بیماریابی فعال حقوقی دارند. اطلاعات ما اصلا در مورد لردگان کافی نیست. اما «به نظر می‌رسد» که بخشی از جنجال ناشی ارائه نشدن اطلاعات کامل در مورد چرایی انجام تست‌های خونی باشد.

در هر صورت باید به آزمایش‌شونده باید از نوع تست، محدوده کارآمدی آزمایش و خود بیماری اطلاعات کافی داده شود و رضایت خود شخص هم باید وجود داشته باشد.

یعنی حتی با نیت خوب، شما نمی‌توانید مصالحی پوسته‌ای را بهانه قرار بدهید و به تک تک شهروندان، نگویید که تست‌ها برای چه انجام می‌شوند و طرح چه اهدافی دارد.

6-سناریوی انتقال بیماری با سرنگ آلوده، به باور کارشناسان بیش از حد غیرواقعی و حتی مغرضانه به نظر می‌رسد

سوالات بدیهی این هستند که یک بهورز، تحت چه شرایط روحی ـ روانی یا امر فرضی از مراجع بالا، می‌تواند سرنگ آلوده به دست بگیرد و خرد و کلان را آلوده کند؟!

چطور فرضا هیچ کس به استریل نبودن سرنگ‌ها شک نکرده بود؟!

چه تعداد سرنگ آلوده برای انجام این نقشه تخیلی و فانتزی آماده شده بودند؟!

طبق مطالعات انجام شده، اگر سرنگی آلوده به ویروس HIV به دست کسی فرو رود، احتمال انتقال بیماری، چندان زیاد نیست و از 0?3 درصد فراتر نمی‌رود. حال با توجه به این واقعیت تصور می‌کنید که عملی است که با سرنگ آلوده، در کوتاه‌مدت جمعیت زیادی از اهالی روستای چنار محمودی لردگان را مبتلا کرد؟

7-پس چه فرضیه‌ای می‌توان تصور کرد؟

فعلا با توجه به اطلاعات ناقض ما، همان سناریوی همیشگی انتقال ایدز را می‌توان عنوان کرد: ابتلایی تعدادی از مردم به HIV‌ به خاطر اعتیاد و سرنگ آلوده ، در پله دوم انتقال بیماری به همسران آنها و در پله سوم انتقال بیماری از مادران به جنین‌ها و نوزادان.

8-داستان چنار محمودی لردگان، ثابت کرد که ما رسانه تخصصی نداریم و متاسفانه از روزنامه‌نگاری محققانه بی‌بهره‌ایم

کار رسانه که فقط بازنشر اطلاعات خام چند خبرگزاری رسمی نیست! یک رسانه معتبر، باید روزنامه‌نگار محقق داشته باشد، روزنامه‌نگاری که تحصیلاتی آکادمیک در مورد موضوع داشته باشد، ذهنی کنجکاو داشته باشد و بتواند به سرعت با کنار هم چیدن خبرهای اولیه، تحقیق میدانی و اطلاعات و فکت‌های علمی، فرضیه‌های صائب را بیان نماید.

متاسفانه رسانه‌های ما در مورد چنار محمودی لردگان نمره قبولی نگرفتند و رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان هم فقط به جنجالی کردن خبر افزودند و ترجیح دادند دغدغه‌های سیاسی خود را دنبال کنند.

9-به سازوکار دفاعی ذهن اشخاص و توده مردم در هنگام اطلاع از یک فاجعه توجه کنید

در شمار قابل توجهی از بیماران، بعد از اینکه به آنها اطلاع داده می‌شود که مبتلا به بیماری دشواری شده‌اند، شاهد یک سری مکانیسم دفاعی هستیم. تصور کنید که به کسی بگویند که سرطانی دارد که ممکن است او را در عرض چند ماه از پا درآورد.

این شخص در گام ابتدایی نخست به مهارت و دانش پزشک یا صحت آزمایشات شک می‌کند و حتی می‌پرسد که نکند پاسخ آزمایشات او با بیمار دیگری اشتباه شده باشد. (مرحله انکار)

در گام بعد ممکن است واکنش‌هایی مثل خشم در قبال پزشک یا اعضای خانواده بروز بدهد و آنها را در ایجاد بیماری مقصر بپندارد. این بیمار ممکن است گوشه‌گیری اختیار کند، افسردگی پیدا کند.

ذهن ما، سیستم عجیبی است و بیماران تا به مرحله پذیرش بیماری برسند، ممکن است به زمان نیاز داشته باشند.

می‌توان تصور کرد که تعدادی از بیماران ایدز لردگان هم چنین واکنش‌های دفاعی روانی را از خود بروز داده‌اند.

اینجاست که مشاوره روانپزشکی ضرورت پیدا می‌کند، اما به جای اراده چنین مشاوره‌ای، چنین واکنش‌هایی که ممکن است در هر بیماری مشاهده شوند، تند و تیز به سمت یک یک واکنش اجتماعی پیش رفت و کنترل آن هم دشوار شد.

10-اپیدمیولوژی و کارآگاهی کردن در مورد مسیرهای انتقال بیماری، بخشی از پزشکی است

پزشکی این نیست که شما فقط منتظر ورود بیماری به مطب‌ها و مراکز درمانی شوید. بخشی از کار سیستم بهداشت و درمان این است که بعد از بیماریابی فعال، راه‌های اشاعه بیماری را مورد بررسی قرار بدهد و بر اساس آن برای مبارزه با شیوع بیماری در آینده، برنامه‌ریزی کند. در این زمینه بد نیست که داستان تیفوئید مری را بخوانید.
یک پزشک

کدام تغییرات پستان ها طبیعی و کدام خطرناک هستند؟

کدام تغییرات پستان ها طبیعی و کدام خطرناک هستند؟



به گزارش «تابناک با تو»؛ افزایش سن گرچه با دانایی و تجربه ی بیشتر همراه است، اما ریسک بروز بیماری های زیادی را هم به دنبال دارد. بالا رفتن سن علائمی بیرونی دارد که روی بدن ظاهر می شوند و گرچه اغلب کاملاً طبیعی هستند، اما بعضی از این نشانه ها نگران کننده محسوب می شوند. کوچک ترین تغییری باید به دقت کنترل شود، چون دو سوم از مرگ هایی که به طور روزانه رخ می دهند، در اثر مشکلات ناشی از افزایش سن هستند. این مسأله درمورد وضعیت پستان ها هم صدق می کند. در ادامه می خواهیم ببینیم کدام تغییرات پستان ها عادی و کدام نشانه ی خطرناکی محسوب می شوند.

تغییرات طبیعی :

1- ترک های پوستی



با بالا رفتن سن، ترک های پوستی روی بدن ظاهر می شوند. این ترک ها شاید ظاهر ناخوشایندی داشته باشند، اما کاملاً طبیعی هستند. با افزایش سن، از میزان هورمون لازم برای حفظ انعطاف پذیری پوست، کاسته می شود. در نتیجه، این ترک های پوستی ظاهر می شوند.

بزرگ شدن پستان در دوران بارداری هم یک عامل دیگر ترک های پوستی است. اضطراب زیاد هم می تواند باعث بروز نابهنگام ترک های پوستی شود، بنابراین سعی کنید سبک زندگی ای عاری از اضطراب داشته باشید.

2- افتادگی پستان ها



با افزایش سن، پستان ها و نوک آن ها به تدریج پایین می آید. به احتمال زیاد تضعیف بافت پستان و نیروی گرانش زمین باعث این تغییر می شود.

اما عوامل دیگری هم وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید. اگر پستان هایی بزرگ یا شاخص توده ی بدنی بالایی داشته باشید، پستان هایتان زودتر و شاید بیشتر افتاده خواهند شد. به علاوه اگر سیگاری باشید، ممکن است پستان هایتان زودتر از آنچه انتظار می رود دچار افتادگی شوند.

3- بیشتر شدن فاصله ی بین پستان ها



بیشتر این تغییرات در اثر کمبود ماده ی استروژن که توسط بدن تولید می شود، رخ می دهد. این هورمون جنسی مهم در سفتی پستان ها هم نقش دارد.

با افتادگی پستان ها، بافت متراکم جای خود را به بافت چربی می دهد و ممکن است اینطور به نظر برسد که فاصله ی بین پستان ها بیشتر شده. اما اینکه پستان ها از هم دور شوند یا پایین بیایند، به شکل و اندازه ی پستان ها بستگی دارد.

تغییرات هشدار دهنده :

1- توده های سفت



گرچه توده های پستانی بسیار بدنام هستند و به سرطانی بودن شهرت دارند، اما حقیقت آن است که بیشتر آن ها سرطانی نیستند. در واقع اغلب آن ها بی خطر هستند. این توده ها اغلب بافت های زائد غیر سرطانی هستند یا از انباشت مایعات بدن به وجود آمده اند.

اما احتیاط شرط عقل است. سرطان پستان اگر زود تشخیص داده شود، راحت تر درمان می شود. بنابراین اگر متوجه وجود یک توده در پستان خود شدید، برای انجام معاینه به پزشک مراجعه کنید. ممکن است لازم شود یک آزمایش ماموگرافی، سونوگرافی یا بیوپسی انجام دهید. در روش بیوپسی یا بافت برداری، با فرو بردن یک سوزن درون توده از آن نمونه برداری و بر روی سلول های آن آزمایش می شود.

2- درد پستان



بافت های سرطانی به ندرت باعث پستان درد می شوند. اما باز هم نباید به این نشانه بی اعتنا باشید و حتماً باید به پزشک مراجعه کنید چون یک نوع نادر اما تهاجمی سرطان پستان به نام سرطان التهابی پستان وجود دارد که باعث درد می شود.

سرطان التهابی پستان، علاوه بر درد، نشانه های دیگری هم مثل ظاهر شدن نقاط قرمز رنگ دارد. در هر صورت، اگر درد بیشتر از 2 هفته طول بکشد یا به مرور شدت پیدا کند، بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید. همانطور که قبلاً گفته شد، احتیاط شرط عقل است.

3- ترشحات نوک پستان



حتی اگر باردار یا در دوران شیردهی نباشید هم ترشحات نوک پستان نباید شما را چندان نگران کند. این ترشحات می تواند بی رنگ، شیری، زرد، سبز، قهوه ای یا حتی خونی باشد. با این حال، اگر متوجه شدید که به طور مرتب یا زمانی که به پستان هایتان فشار وارد می شود، از نوک آن ها ترشح خارج می شود، باید به پزشک مراجعه کنید، چون ممکن است علت آن وجود بافت های سرطانی باشد.

4- متفاوت بودن اندازه ی پستان ها



تقارن کامل پستان ها یک امر نادر است. بنابراین اگر متوجه شده اید که پستان هایتان با یکدیگر فرق می کنند، لازم نیست وحشت زده شوید. با این حال، اگر یکی از پستان ها به طور ناگهانی به اندازه ی یک سایز تغییر کند و قسمتی از پستان یکباره بزرگ تر شود، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. بروز یک تغییر ناگهانی در شکل یک پستان می تواند نشانه ی سرطان پستان باشد.

5- نقاط قرمز رنگ



نقاط قرمز رنگی که روی پستان ها ظاهر می شوند معمولاً یک راش (ضایعه) پوستی یا یک مشکل پوستی موقت هستند. اما این نقاط قرمز رنگ می توانند نشانه ی سرطان التهابی پستان هم باشند. این نوع از سرطان، نادر اما تهاجمی است. تنها حدود 2 تا 4 درصد از موارد ابتلا به سرطان پستان، از نوع سرطان التهابی سرطان هستند اما 7 تا 10 درصد از مرگ و میرهای ناشی از سرطان پستان بر اثر این نوع سرطان رخ می دهند.

محض احتیاط، باید به طور مرتب پستان های خود را بررسی و معاینه کنید. اگر متوجه نقاط قرمز رنگی روی پستان های خود و احساس درد در این ناحیه شدید، وقت را تلف نکنید و به پزشک مراجعه کنید.

6- تو رفتگی نوک پستان ها

تو رفتگی نوک پستان می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به این پدیده، فرورفتگی نوک پستان گفته می شود و به دلیل التهاب یا زخم شدن بافتی که در پشت نوک پستان وجود دارد، رخ می دهد. این التهاب می تواند دلایل زیادی داشته باشد و لزوماً ناشی از سرطان نیست.

اما سرطان هم می تواند یکی از علت های این مسأله باشد. در این حالت، تومور سرطانی به مجرای پشت نوک پستان هجوم می برد و آن را به عقب می کشد. در هر صورت اگر نوک پستان هایتان دچار تو رفتگی شود، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر این اتفاق با نشانه های دیگری که در موارد قبلی از آن ها صحبت شد، همراه باشد.

منبع: روزیاتو